Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

litterae lituraeque omnes assimulatae

  • 1 exprimo

    ex-prĭmo, pressi, pressum, 3, v. a. [premo], to press or squeeze out, to force out (class.).
    I.
    Lit.:

    oleum ex malobathro,

    Plin. 12, 26, 59, § 129:

    sucum expresso semini,

    id. 20, 1, 2, § 3:

    sucum flore,

    id. 21, 19, 74, § 127:

    sucum radici,

    id. 27, 13, 109, § 136; cf.: vinum palmis, oleum sesamae (dat.), id. 6, 28, 32, § 161:

    oleum amygdalis,

    id. 13, 1, 2, § 8:

    sudorem de corpore,

    Lucr. 5, 487:

    lacrimulam oculos terendo,

    Ter. Eun. 1, 1, 23:

    si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,

    Cic. Div. 2, 19, 44:

    liquorem per densa foramina (cribri),

    Ov. M. 12, 438; cf.:

    aquam in altum,

    Plin. 31, 3, 23, § 39:

    aquam in altitudinem,

    Vitr. 8, 7:

    quantum has (turres) quotidianus agger expresserat,

    had carried up, raised, Caes. B. G. 7, 22, 4 Oud.:

    pecuniam alicui,

    Suet. Oth. 5; id. Vesp. 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    With an object denoting that out of which something is pressed or squeezed, to press, squeeze, wring:

    spongiam ex oleo vel aceto,

    Cels. 5, 24 med.:

    lanam ex vino vel aceto,

    Plin. 29, 2, 9, § 31; cf.:

    Venus madidas exprimit imbre comas,

    Ov. A. A. 3, 224:

    spongiae expressae inter duas tabulas,

    Plin. 31, 11, 47, § 128:

    oleam,

    id. 12, 27, 60, § 130:

    folia rosae,

    id. 21, 18, 73, § 122:

    tuberculum,

    id. 11, 11, 12, § 29.—
    2.
    To form by pressure, to represent, form, model, portray, express (mostly poet. and in postAug. prose;

    freq. in the elder Pliny): (faber) et ungues exprimet et molles imitabitur aere capillos,

    Hor. A. P. 33; cf.:

    alicujus furorem... verecundiae ruborem,

    Plin. 34, 14, 40, § 140:

    expressa in cera ex anulo imago,

    Plaut. Ps. 1, 1, 54:

    imaginem hominis gypso e facie ipsa,

    Plin. 35, 12, 44, § 153; cf.:

    effigiem de signis,

    id. ib.:

    optime Herculem Delphis et Alexandrum, etc.,

    id. 34, 8, 19, § 66 et saep.:

    vestis stricta et singulos artus exprimens,

    exhibiting, showing, Tac. G. 17:

    pulcher aspectu sit athleta, cujus lacertos exercitatio expressit,

    has well developed, made muscular, Quint. 8, 3, 10.
    II.
    Trop.
    A.
    To squeeze or wring out, to extort, wrest, elicit: lex, quam ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus, qs. pressed out, Cic. Mil. 4, 10:

    utilitas expressit nomina rerum,

    has imposed, Lucr. 5, 1029: cf.:

    cum ab iis saepius quaereret, neque ullam omnino vocem exprimere posset,

    Caes. B. G. 1, 32, 3:

    expressa est Romanis necessitas obsides dandi,

    Liv. 2, 13, 4:

    confessionem concessi maris hosti,

    id. 37, 31, 5:

    confessionem cruciatu,

    Suet. Galb. 10:

    deditionem ultimā necessitate,

    Liv. 8, 2, 6:

    pecunia vi expressa et coacta,

    Cic. Verr. 2, 2, 69, § 165:

    tu si tuis blanditiis a Sicyoniis nummulorum aliquid expresseris,

    Cic. Att. 1, 19, 9:

    risum magis quam gemitum,

    Plin. Ep. 4, 7, 7 et saep.—With ut:

    expressi, ut conficere se tabulas negaret,

    have constrained, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:

    expressit, ut polliceretur,

    Curt. 6, 7. —
    B.
    Transf. (acc. to I. B. 2.), to imitate, copy, represent, to portray, describe, express, esp. in words (cf. reddo):

    cum magnitudine animi tum liberalitate vitam patris et consuetudinem expresserit,

    i. e. imitated, Cic. Rab. Post. 2, 4:

    lex expressa ad naturam,

    id. Leg. 2, 5, 13:

    vitia imitatione ex aliquo expressa,

    id. de Or. 3, 12, 47:

    rem ante oculos ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res prope dicam manu tentari possit,

    Auct. Her. 4, 40, 62; cf. id. ib. §

    63: hanc speciem Pasiteles caelavit argento et noster expressit Archias versibus,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    mores alicujus oratione,

    id. de Or. 2, 43, 184:

    multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt,

    id. Arch. 6, 14; cf. id. ib. 12, 30:

    in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur,

    id. de Or. 3, 4, 15: Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est, depicted to the life, id. Arch. 9, 21; cf.:

    ut Euryalum exprimat infans,

    may resemble, Juv. 6, 81.—With rel.-clause as object:

    diligenter, quae vis subjecta sit vocibus,

    id. Fin. 2, 2, 6:

    exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus,

    tell, express, Plin. Ep. 5, 15, 2; Vell. 2, 124, 1:

    verbis exprimere quid quis sentiat,

    Plin. Ep. 5, 16, 7:

    quod exprimere dicendo sensa possumus,

    Cic. de Or. 1, 8, 32:

    mores in scriptis exprimere,

    Suet. Vit. Ter. 4.—Of translating into another language, to render, translate:

    si modo id exprimere Latine potuero,

    Cic. Rep. 1, 43; cf. id. ib. 1, 44: katalêpsin, verbum e verbo exprimentes comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31:

    nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,

    id. Fin. 3, 4, 15; cf.:

    verbum de verbo expressum extulit,

    Ter. Ad. prol. 11:

    fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,

    Cic. Fin. 1, 2, 4; Plin. Ep. 4, 18, 1.—Of words, to pronounce, utter:

    nolo exprimi litteras putidius nolo obscurari neglegentius,

    with affected distinctness, Cic. de Or. 3, 11, 41:

    verba,

    Quint. 1, 2, 6; 9, 4, 10; 40 al.—Rarely of a personal object:

    oratorem imitando effingere atque exprimere,

    Cic. de Or. 2, 22, 90:

    moderatorem rei publicae nostris libris diligenter expressimus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, expressus, a, um, P. a., clearly exhibited, prominent, distinct, visible, manifest, clear, plain, express (syn. solidus, opp. adumbratus).
    A.
    Lit.:

    species deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis,

    Cic. N. D. 1, 27, 75; cf.:

    litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    corpora lacertis expressa,

    powerful, muscular, Quint. 8 praef. §

    19: protinus omnibus membris, expressus infans,

    fully formed, id. 2, 4, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.:

    habuit Catilina permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum,

    Cic. Cael. 5, 12; cf.:

    est gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,

    id. Tusc. 3, 2, 3 (v. Madv. ad Cic. Fin. 5, 22, 62, p. 723 sq.):

    indicia solida et expressa,

    id. Planc. 12; cf.:

    veri juris germanaeque justitiae solida et expressa effigies,

    id. Off. 3, 17, 69:

    expressa sceleris vestigia,

    id. Rosc. Am. 22, 62:

    expressiora et illustriora,

    id. Fam. 1, 7, 9; cf. Plin. Ep. 5, 15, 3; and:

    quid expressius atque signatius in hanc causam?

    Tert. Res. Carn. 3.—
    2.
    Expressa carmina Battiadae, translated, Cat. 65, 16.—Of distinct pronunciation:

    vitia oris emendet, ut expressa sint verba, ut suis quaeque litterae sonis enuntientur,

    Quint. 1, 11, 4:

    expressior sermo,

    id. 1, 1, 37:

    expressior loquacitas generi picarum est,

    Plin. 10, 42, 59, § 118. —In a bad sense, of a too emphatic, affected pronunciation: sonus erat dulcis: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, Cic Off. 1, 37, 133.—Hence, adv.: expressē.
    * 1.
    Lit., with pressure, strongly:

    artus expressius fricare,

    Scrib. Comp. 198.—
    2.
    Trop., expressly, distinctly, clearly:

    conscripta exempla,

    Auct. Her. 4, 7, 10:

    quod ipsum expressius Hesiodus hoc versu significavit,

    Col. 11, 1, 29.—Of pronunciation, distinctly:

    ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur,

    Val. Max. 8, 7, 1 ext.

    Lewis & Short latin dictionary > exprimo

  • 2 assimulo

    as-simulo, āvī, ātum, āre
    1) делать похожим, подобным; pass. быть равным, походить ( totis animantibus assimulari Lcr)
    2) уподоблять, сравнивать, приравнивать (fonnam Britanniae scutulae oblongae a. T)
    3) воспроизводить, изображать (deos in speciem oris humani T; effigiem alicujus aere, colore, caelamine Ap)
    4) преим. pass. ( или se a.) принимать вид, притворяться; подражать
    a. ānum O — приняв вид старухи. — см. тж. assimulatus

    Латинско-русский словарь > assimulo

  • 3 assimulo

    as-simulo (ad-simulo), auch assimilo (ad-similo), āvī, ātum, āre, etw. dem andern ähnlich machen, -darstellen, I) im allg.: a) in der Wirklichkeit, totis animalibus assimulari, ganz an Gefühl vollkommenen Tieren gleichen, Lucr.: deos in humani oris speciem, Tac.: est ergo Italia folio querno maxime assimulata, ähnlich gemacht, ähnlich, Plin.: statura tua assimilata est palmae, Vulg. cant. 7, 7: u. so absol., litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae, Cic.: m. griech. Acc., formam assimulata Camerti, die G. des K. annehmend, Verg. Aen. 12, 224. – b) in der Rede od. in Gedanken etw. einer Sache vergleichen, für ähnlich angeben od. halten, formam totius Britanniae auctores oblongae scutulae vel bipenni assimulavere, Tac.: simile ex specie comparabili aut ex conferenda atque assimulanda natura iudicatur, Cic.: quam assimulasse aptissime visus est, durch eine passende Vergleichung bezeichnet zu haben, Suet. – II) prägn., durch Verstellung nachmachen, -nachahmen, vorgeben, heucheln, m. Acc., nuptias assim. Ter.: anum assim. Ov.: se amicum, se laetum, Ter. – m. Infin., furere assimulare institit, Tragic. inc. fr.: assimulare amare oportet, Plaut. – im Pass. m. Nom. u. Infin., Plaut. mil. 152. – m. Acc. u. Infin., me assimulem insanire, Plaut.: assimulasse me esse praegnantem haud nego, Plaut.: hinc ab dextra venire me assimulabo, Ter. – mit quasi, ita assimulavit se quasi Amphitruo siet, Plaut.: assimulato quasi hominem quaesiveris, Plaut.: assimulabo quasi nunc exeam, Ter. – absol., quid si assimulo? Ter.: u. so oft Partiz. assimulātus = erheuchelt, verstellt, Schein- (Ggstz. verus), familiaritas, Cic.: virtus, Cic.: multa alia eiusdem generis, alia vera alia assimulata, Liv. – / Parag. Infinit. Praes. Pass. assimularier, Ter. heaut. 716. – Die Schreibung assimilo, von ältern Gelehrten geradezu verworfen (s. die Auslgg. bei Bosscha Plaut. capt. 2, 1, 32), scheint doch bei nachaug. u. spätern Schriftstellern, namentlich bei den Eccl., in der Bedeutung »ähnlich machen« ganz üblich gewesen zu sein, s. zB. Vulg. Iob 30, 9; psalm. 27, 1.

    lateinisch-deutsches > assimulo

  • 4 assimulo

    as-simulo (ad-simulo), auch assimilo (ad-similo), āvī, ātum, āre, etw. dem andern ähnlich machen, - darstellen, I) im allg.: a) in der Wirklichkeit, totis animalibus assimulari, ganz an Gefühl vollkommenen Tieren gleichen, Lucr.: deos in humani oris speciem, Tac.: est ergo Italia folio querno maxime assimulata, ähnlich gemacht, ähnlich, Plin.: statura tua assimilata est palmae, Vulg. cant. 7, 7: u. so absol., litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae, Cic.: m. griech. Acc., formam assimulata Camerti, die G. des K. annehmend, Verg. Aen. 12, 224. – b) in der Rede od. in Gedanken etw. einer Sache vergleichen, für ähnlich angeben od. halten, formam totius Britanniae auctores oblongae scutulae vel bipenni assimulavere, Tac.: simile ex specie comparabili aut ex conferenda atque assimulanda natura iudicatur, Cic.: quam assimulasse aptissime visus est, durch eine passende Vergleichung bezeichnet zu haben, Suet. – II) prägn., durch Verstellung nachmachen, -nachahmen, vorgeben, heucheln, m. Acc., nuptias assim. Ter.: anum assim. Ov.: se amicum, se laetum, Ter. – m. Infin., furere assimulare institit, Tragic. inc. fr.: assimulare amare oportet, Plaut. – im Pass. m. Nom. u. Infin., Plaut. mil. 152. – m. Acc. u. Infin., me assimulem insanire, Plaut.: assimulasse me esse praegnantem haud nego, Plaut.: hinc ab dextra venire me assi-
    ————
    mulabo, Ter. – mit quasi, ita assimulavit se quasi Amphitruo siet, Plaut.: assimulato quasi hominem quaesiveris, Plaut.: assimulabo quasi nunc exeam, Ter. – absol., quid si assimulo? Ter.: u. so oft Partiz. assimulātus = erheuchelt, verstellt, Schein- (Ggstz. verus), familiaritas, Cic.: virtus, Cic.: multa alia eiusdem generis, alia vera alia assimulata, Liv. – Parag. Infinit. Praes. Pass. assimularier, Ter. heaut. 716. – Die Schreibung assimilo, von ältern Gelehrten geradezu verworfen (s. die Auslgg. bei Bosscha Plaut. capt. 2, 1, 32), scheint doch bei nachaug. u. spätern Schriftstellern, namentlich bei den Eccl., in der Bedeutung »ähnlich machen« ganz üblich gewesen zu sein, s. zB. Vulg. Iob 30, 9; psalm. 27, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assimulo

  • 5 tabula

    tăbŭla, ae, f. [root ta-, tab; whence also taberna, q. v.], a board, plank.
    I.
    In gen.:

    si tabulam de naufragio stultus arripuerit,

    Cic. Off. 3, 23, 89; cf. id. Att. 4, 18, 3; Verg. A. 1, 119:

    laceras tabulas in litore vidi,

    Ov. M. 11, 428:

    tabula navis,

    Juv. 14, 289; Verg. A. 9, 537:

    inauratae,

    Plin. 36, 15, 24, § 114:

    latera (fossarum) cluduntur tabulis,

    id. 33, 4, 21, § 76:

    perforatae,

    Col. 7, 4, 5.—Esp., a board to play on, Ov. de Nuce, 77; Sen. Tranq. An. 14, 7; Juv. 1, 90.—
    II.
    In partic.
    A.
    A writing-tablet; also, a tablet written upon, a writing, as a letter, contract, account, list, will, etc. (cf. tabella):

    tabulae litteris Graecis confectae,

    Caes. B. G. 1, 29:

    cerata,

    Plaut. As. 4, 1, 18: litteraria, a writing-tablet for children, Varr. R. R. 3, 5, 10; cf.:

    laevo suspensi loculos tabulamque lacerto,

    Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56:

    ponatur calculus assint Cum tabula pueri,

    Juv. 9, 41: tabula calculatoria, Schol. Juv. 7, 73.—
    B.
    Plur., a book of account:

    pro tabulis, Ubi aera perscribuntur usuraria,

    Plaut. Truc. 1, 1, 52; cf.:

    multum differt, in arcāne positum sit argentum, an in tabulis debeatur,

    Cic. Top. 3, 16:

    litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae, de tabulis in libros transferuntur,

    id. Verr. 2, 2, 77, § 189:

    aliquid in tabulas referre,

    id. Fl. 9, 20:

    tabulas conficere,

    id. de Or. 2, 23, 97; id. Verr. 2, 1, 23, § 60; id. Rosc. Com. 2, 5:

    unae tabulae proferantur, in quibus vestigium sit aliquod, quod, etc.,

    id. Font. 5, 12 (1, 2): novae, new account-books (by substituting which for the old ones debts were abolished in whole or in part), id. Phil. 6, 4, 11; id. Att. 5, 21, 13; 14, 21, 4; id. Off. 2, 23, 84; Caes. B. C. 3, 1; 3, 21; cf. Sall. C. 21, 2. —
    C.
    A counter, office where records are kept:

    suos necessarios conrogat, ut ad tabulam Sextiam sibi adsint horā secundā,

    Cic. Quint. 6, 25. —
    D.
    Adest ad tabulam: licetur Aebutius (a tablet on which an auction was advertised);

    hence,

    an auction, Cic. Caecin. 6, 16; cf.:

    sin ad tabulam venimus, vincemus facultates Othonis,

    id. Att. 12, 40, 4. —
    E.
    Of public records, etc.:

    tabula praerogativae,

    a list of votes, Cic. Pis. 5, 11; cf. Varr. R. R. 3, 5, 18; 3, 17, 1; Q. Cic. Pet. Cons. 2, 8:

    qui de tabulis publicis recitat,

    public records, State papers, Cic. Fl. 17, 40; so,

    publicae,

    id. Arch. 4, 8; Liv. 26, 36, 11.—Esp., the censor ' s lists:

    tabularum cura,

    Liv. 4. 8, 4:

    memoria publica recensionis tabulis publicis impressa,

    Cic. Mil. 27, 74; Flor. 1, 6, 3; cf.:

    tabulae aereae, in quibus publicae constitutiones inciduntur,

    Plin. 34, 9, 21, § 99:

    XII. tabulae,

    the Twelve Tables, Cic. Rep. 2, 31, 54; so of the tables of the laws:

    decem tabulas conscripsisse,

    id. ib. 2, 36, 61:

    duabus tabulis additis,

    id. ib. 2, 37, 63; id. de Or. 1, 43, 193; 1, 44, 195 al.; v. duodecim; cf.:

    nequa tabula ullius decreti Caesaris aut beneficii figeretur,

    id. Phil. 1, 1, 3:

    tabula Sullae,

    the list of proscribed persons, Juv. 2, 28; Mart. 5, 69, 2; Cic. Rosc. Am. 8, 21; 9, 26.—
    F.
    Of any formal or solemn writing:

    in tabulas multis haec via fecit iter,

    i. e. a will, testament, Ov. A. A. 2, 332; Plin. Ep. 2, 20, 11; Juv. 2, 58; 4, 19; 12, 123; 14, 55; Mart. 5, 39, 2:

    Dicaearchi tabulae,

    maps, Cic. Att. 6, 2, 3:

    lapideae,

    Vulg. Exod. 24, 12; id. 2 Cor. 3, 3. —
    G.
    A painted tablet or panel, a painting, picture:

    tabula picta,

    Plaut. Men. 1, 2, 34; Ter. Eun. 3, 5, 36; Cic. Brut. 75, 261:

    imago in tabulis,

    id. Fin. 5, 1, 3; id. de Or. 1, 35, 161; id. Par. 5, 2, 37; Prop. 1, 2, 22; 2, 3, 41; Plin. 35, 9, 36, § 64. — Prov.: manum de tabulā, take your hand from the picture! enough! it is finished! sed heus tu, manum de tabulā, Cic. Fam. 7, 25, 1; cf.:

    dixit (Apelles)... uno se praestare, quod manum de tabulā sciret tollere,

    Plin. 35, 10, 36, § 80. —
    H.
    A votive-tablet (on which a shipwreck was painted):

    me tabula sacer Votiva paries indicat, etc.,

    Hor. C. 1, 5, 13:

    largire inopi, ne pictus oberret Caeruleā in tabulā,

    Pers. 6, 32 (cf.:

    mersā rate naufragus assem Dum rogat et pictā se tempestate tuetur,

    Juv. 14, 301). —
    K.
    A bed or plot of ground in a vineyard, Pall. Jan. 11; id. Febr. 10, 1; 9, 9; Auct. Limit. p. 311 Goes.—
    L.
    A fold in a garment, Tert. Pall. 1 and 5.

    Lewis & Short latin dictionary > tabula

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»